Mijn Yogajourney
Eerlijk gezegd kan ik me de eerste keer dat ik in aanraking kwam met yoga niet eens meer herinneren. Ik was jong, dat weet ik wel. Mijn moeder volgde tai chi lessen bij een klein centrum en ik kwam met enige regelmaat mee om te kijken. Tegelijkertijd werden er yogalessen gegeven en hoewel ik het me niet specifiek kan herinneren denk ik dat daar mijn fascinatie begon.
Als kind deed mijn moeder altijd een geleide meditatie met ons voor het slapen gaan. Een ritueel waar ik later zelfstandig op terug zou vallen. Als ik niet in slaap kon komen, boos was of druk in mijn hoofd was. Overdag hoefde mijn moeder alleen maar de woorden “gronden Eva” te zeggen om bij mij de switch om te zetten. “Oh ja”, even landen, even voelen.
Ik was 13 of 14 toen ik besloot om yogalessen te gaan volgen. Ik moest van mijn ouders iets van sport doen, iets waar ik NIETS mee had. En yoga vonden ze goed. Top, dat voelde niet zo als sport. Een yogadocente in de buurt is hiervoor speciaal voor mij een nieuw klasje begonnen voor tieners omdat ik eigenlijk te oud was voor kinderyoga maar nog te jong om het leuk te vinden om met de volwassenen mee te doen. Dat klasje heeft het helaas niet lang volgehouden omdat er weinig animo voor was.
Ik was 18 en zat op de kunstacademie. STRESS. Het voelde alsof er van alle kanten aan me getrokken werd en vooral, al genoot ik, alsof ik bij mezelf weg getrokken werd. Ik moest weer iets aan beweging gaan doen en ik moest vooral ook iets vinden om weer terug te komen bij mezelf. Ik downloadde een yoga-app. 2x per week een kwartiertje werd al snel 5x per week een beetje. Ik begon youtube af te struinen naar yogalessen en vond daar The Journey Junkie en Boho Beautiful. Ik pakte dit keer consistent mijn meditatiebeoefening op en ging steeds meer yoga doen. De app liet ik links liggen, deze twee kanalen op youtube werden mijn go to voor yoga beoefening. Ik ging me steeds meer verdiepen in de achtergrond van meditatie en yoga en vond daar steeds meer mijn weg in.
""Waarom niet yogadocent?" wilde verschillende mensen weten. "Nou ja, dan moet je toch eerst super goed zijn in yoga en al die moeilijke houdingen kunnen doen?""
Op de kunstacademie begon ik me steeds meer te realiseren dat dat niet het pad was dat ik wilde volgen. Er was steeds meer frustratie en pijn en uiteindelijk stopte ik voor de 2e keer. Waarschijnlijk overspannen en super gefrustreerd schreef ik me in voor een opleiding tot meditatiedocent. Wat leidde tot een hoop verbaasde reactie. “Waarom niet yogadocent?” wilde verschillende mensen weten. “Nou ja, dan moet je toch eerst super goed zijn in yoga en al die moeilijke houdingen kunnen doen?”
Tijdens het tweede jaar van de meditatiedocenten opleiding besloot ik toch nog maar eens een yogales te proberen bij dezelfde docent waar ik als tiener de lessen had gevolgd. Dit keer wel oud genoeg om met de volwassenen mee te doen. Een totale flop was die les. Op de vraag hoe vaak ze zelf dan yoga deed van een medeleerling antwoorde ze “Elke dag, de hele dag.” Toen begreep ik al dat dat niet echt een handig antwoord was om te geven, zeker niet tijdens een proefles. En zeker niet zonder uit te leggen dat je het over het yogapad hebt en dat zij waarschijnlijk doelde op het onderdeel asana, de houdingen. Een ding heeft het me wel gebracht die les, het zelfvertrouwen om me in te schrijven voor een yoga opleiding. “Want als zij les kan geven en een opleiding heeft weten af te ronden, dan kan ik dat zeker ook.” Ik ging naar yogapoint en schreef me vrijwel meteen in voor de opleiding.
"Ik kan zweten! Tja, het is maar waar je blij mee bent hè…"
Tijdens de opleiding is mijn liefde voor yoga alleen maar gegroeid met mijn groeiende kennis over de achtergrond en de houdingen. Ook kwam ik er al relatief snel achter dat hatha yoga niet per se mijn ding is en dat ik me gek genoeg meer aangetrokken voelde tot de actievere vinyasa en ashtanga yoga. “Gek genoeg?” “Nou ja, want ik had een hekel aan sport weet je nog?” Iets met niet goed kunnen zweten en me oververhit voelen. Oh ja en buiten adem raken enzo. Bah. Dat is trouwens ook losgekomen dankzij yoga. Ik kan zweten! Tja, het is maar waar je blij mee bent hè…
"Al lig ik 5 minuten in childspose of doe ik een paar zonnegroeten en call it a day. Ik doe in ieder geval iets."
Is het alleen maar liefde met yoga? Welnee. Ik heb door de jaren heen maar zeker ook het laatste jaar van de opleiding enorm gemerkt dat er periodes zijn waarin ik super gemotiveerd ben en andere waarin ik er echt even geen zin in heb. De truc? Stap alsnog op die mat. Al lig ik 5 minuten in childspose of doe ik een paar zonnegroeten en call it a day. Ik doe in ieder geval iets. Het is enorm interessant om te observeren wat er op zo’n moment in me omgaat en daarop in te spelen. Daarnaast voel ik me altijd, zonder uitzondering (oké behalve misschien die paar keer dat ik viel en mijn nagels niet op tijd had geknipt en dus mezelf prachtig wist open te halen door yoga. Well done Eva, well done…) beter als ik van de mat af stap dan toen ik erop ging. Alleen daarom is het al de moeite waard om toch in ieder geval even op die mat te staan, of liggen.
Natuurlijk zijn er ook periodes waarin ik meer inspiratie heb en meer energie. Ik sta dan zonder probleem dagelijks een uur tot anderhalf op de mat. Dat is vooral waar ashtanga yoga heel interessant voor mij is gebleken. Door iedere dag dezelfde serie houdingen te beoefenen zie je heel duidelijk de verschillen van dag tot dag. In de uitvoering van de houdingen, “hé, ik kom ineens veel dieper”, of in mijn concentratie “waarom houd mijn hoofd nou niet op met dat gebrabbel! Hmmm, misschien moet ik die plant toch wat meer water geven. Goh wat ligt er veel stof onder die kast, dat moet ik nodig weer eens schoonmaken… Oh ja, yoga, ademhaling!” Het is leuk om de verschillen te merken en het is leuk om mijn groei te zien. Want in die periodes maak ik absoluut grotere stappen.
Op dit moment vind ik het enorm leuk om lessen te geven, zowel meditatie als yoga, maar dan wel live. Ik geef nu alleen op de dinsdag les maar zou dat het liefst willen uitbreiden. Ik haal er enorm veel plezier uit om mijn kennis te delen en mensen te helpen op hun pad. Zowel door meditatie en yoga als in de vorm van aromatherapie als natuurgeneeskundig therapeut. Heel graag zou ik nog een intensieve ashtanga vinyasa training van een maand willen doen. Het lijkt me heerlijk om een maand lang volledig te worden ondergedompeld in de yoga en even helemaal weg te zijn. En wie weet daarna ook wel vinyasa en ashtanga lessen te kunnen geven. Maar ehh... Eerst nog even sparen.
Dat was het weer voor vandaag. Laat me vooral weten waar jij bent in jouw yogajourney en of dit je heeft geïnspireerd om weer een stapje te zetten. Voor nu veel succes met de volgende stappen op jouw brug en ik wens je alle geluk toe en een prachtige rest van je dag.
❤ Eva